“Als de vlammen oplaaien, verdwijnen de zorgen”

Dark Fire staat voor de kracht die vrijkomt bij de ontmoeting met een onbekende wereld. Joachim Eijlander las erover in de boeken van Martin Heidegger. Voor de Duitse filosoof ging het dan vooral om de ontmoeting tussen de gestructureerde filosofische wereld van de oude Grieken en de mystieke Perzische wereld. Heidegger was daar overigens niet onverdeeld enthousiast over. “Ik kan me lang niet in al zijn denkbeelden vinden, wat ik wél mooi vind is hoe hij beschrijft dat de verschillende werelden elkaar nodig hebben om ergens te komen”, zegt Joachim Eijlander. “Dan heeft hij het vooral over oost en west, voor mij gaat het ook over contact me de werelden van andere mensen en met name van andere musici. Als je iemand ontmoet die je niet kent, zie je een spiegelbeeld van jezelf dat je nog niet eerder zag.”

Geest van improvisatie

Het album is geïnspireerd op verschillende vormen van volksmuziek. Met Kadır Sonuk op duduk speelt Joachim Eijlander Yellow Bride, een Azerbeidzjaanse traditional. “Door Kadir leerde ik buiten het stramien van noten spelen te denken. Om te vertrouwen op mijn intuïtie en te durven musiceren in een geest van improvisatie.” Bij een lied van Aşık Veysel, dat hij ook met Kadir Sonuk speelt, schreef Joachim een improvisatie.

Articuleren

Ook met gitarist Izhar Elias speelt hij twee werken van Cassadó. “Pas toen ik die stukken licht, doorzichtig en met minder gewicht ging spelen, begrepen Izhar en ik elkaar en kon ik contact maken met zijn klank. Ik pakte de strijkstok wat meer richting het midden vast, waardoor ik beter kon articuleren en feitelijk iets gitaarachtiger ging spelen. Met accordeonist Vincent van Amsterdam moest ik juist weer aan de bak de andere kant op. Er werd een bredere en meer doorgetrokken klank vereist. Met hem speel ik Sachidao van Tsintsadze. Aanstekelijke muziek, het pakt je meteen in.”

Solo

Joachim Eijlander zou Joachim Eijlander niet zijn, als hij niet ook enkele grote solowerken zou hebben opgenomen. Op het album speelt hij de Suite for cello solo van Cassadó en, nog niet eerder opgenomen door een Nederlandse cellist, de Partita for cello Solo van Saygun.

Ego

Meer en meer streeft Eijlander ernaar om zichzelf te vereenzelvigen met de muziek en met de musici met wie hij samenspeelt. “Eigenlijk ben je dan veel meer gericht op verbinden dan op interpretatie. En soms kun je dan zelfs je eigen ik loslaten en ben je één met wat je op dat moment hoort, ziet en voelt. Dat overweldigende gevoel heb ik ook wel eens als ik een museum bezoek, dat je ego als het ware wegvloeit in een prachtig schilderij. Iedereen wil iets voorstellen in deze wereld, ook ik. Dat maakt het leven best vermoeiend. Op het moment dat je jezelf kunt identificeren met de muziek die je speelt, is dat aanvankelijk onwennig maar uiteindelijk heeft het een zeer bevrijdende uitwerking. Het besef dat kunst mooier en groter is dan wat je zelf voorstelt, is een opluchting.”

Onbezorgd

“Ik heb veel minder moeite met onbezorgd musiceren dan met onbezorgd leven. Als ik muziek maak met anderen en als de vlammen oplaaien, dan verdwijnen de zorgen. Het werkt als een medicijn, je zou het ook een verslaving kunnen noemen. Die momenten zijn er in het afgelopen half jaar veel te weinig geweest. Ik heb het enorm gemist. Met het opnemen van dit album zijn die geluksmomenten weer teruggekomen. Ik leefde weer op. Als ik samenspeel met anderen, lijk ik een ander persoon te worden. Mijn leven is dan zoveel lichter. Muziek is elke minuut van de dag in mijn gedachten aanwezig. Het is de grootste en meest essentiële kracht in mijn leven.”

Carrière Joachim Eijlander

De eerste soloalbums van Joachim Eijlander, met de cellosuites van Bach, werden door zowel internationale pers als publiek lovend ontvangen. Op zijn derde soloalblum Sequentia! speelt hij caprices van de Italiaanse componisten Joseph Dall’Abaco en Alfredo Piatti. Joachim speelde in zijn carrière samen met gerenommeerde namen als Karl Leister, Lisa Larsson en het Borodin Quartet en werkte met componisten als Henri Dutilleux, György Kurtag, Sofia Gubaidulina, Louis Andriessen en Joey Roukens. Eijlander toerde door talrijke Europese landen, de Verenigde Staten en Azië. Voorafgaand aan zijn solocarrière was hij vijftien jaar de frontman van het Rubens Quartet.